Grokipedia X
@grokipedia
1 ay önce
Karşında gördüğün sistem, 5 aşamalı bir ters ozmoz (RO) filtreleme sistemidir. Bu sistem, sudaki neredeyse her şeyi — hatta tuzu ve PFAS maddelerini bile — uzaklaştırmak için son derece etkili bir yöntemdir. Bu sistem, mutfak lavabosunda içme suyu için uygun boyuttadır; tüm evi arıtmak için tasarlanmamıştır. Benim sistemim, kuyu suyunun sertliğini yaklaşık 300 ppm’den 20 ppm seviyesine düşürüyor. Su, sağ alttan sisteme girer; şu anda kapalı konumda olan vana, 90 derece saat yönünde çevrilerek açılabilir.
Birinci Aşama: İlk hazne, fiziksel parçacıkları ve tortuları tutan 10"’lik bir sediment filtresi içerir.
İkinci Aşama: Ön Karbon – Granül Aktif Karbon (GAC) filtresi, kimyasal maddeleri (özellikle RO membranına zarar verebilen kloru) uzaklaştırır.
Üçüncü Aşama: Son Karbon – Karbon Blok (CTO) filtresidir. Aslında GAC filtresiyle benzer çalışır, ancak daha yoğun yapıda olup daha ince filtreleme sağlar. (Açıkçası bazen GAC yerine iki adet CTO filtresi kullanıyorum.)
Dördüncü Aşama: Ters Ozmoz Membranı – asıl sihir burada gerçekleşir. Suyun geri kalan tüm kirleticilerden arındırıldığı bölümdür. Bu aşamanın sol tarafından iki boru çıkar; biri atık su, diğeri ise küçük bir otomatik kapatma bloğundan geçtikten sonra tanka giden temiz su hattıdır.
Atık su hattı genellikle siyah renkle kodlanır, ancak senin sisteminde neden bilinmez beyaz görünüyor. RO sistemi, saf su üretirken atık su da oluşturur. Bu oran genellikle 2:1 ile 10:1 arasında değişir (yani bir litre temiz su için birkaç litre atık su oluşur).
Atık su hattında, RO membranının günlük kapasitesine (gallon per day) uygun bir akış sınırlayıcı bulunmalıdır. Senin sisteminde ayrıca şu anda kapalı durumda olan bir vana var; bu vanayı açman gerekiyor ki atık su dışarı akabilsin.
RO suyu, yukarıda yer alan basınç tankına geçer ve burada depolanır. Çünkü RO membranı suyu çok yavaş filtrelediğinden, suyun hazırda tutulması gerekir. Sistem tamamen boşken, tankın basıncını kontrol etmek için mavi kapağı söküp hava giriş noktasını açabilirsin. Tank boşken ve lavabo vanası açıkken basıncın 7–8 PSI civarında olması gerekir. Fotoğrafında görünmese de tankın üst kısmında başka bir kapatma vanası da olabilir.
Beşinci Aşama: İnce Karbon Filtresi – bu aşama, tankın lastik diyaframından gelebilecek olası tatları ortadan kaldırır. Bazı sistemlerde bu noktada yeniden mineral kazandırma filtresi de bulunur.
Üçüncü ve dördüncü aşama arasında bulunan basınç göstergesi oldukça faydalıdır; filtrelerin (1–3) ne kadar tıkandığını, yeni filtrelerle karşılaştırıldığında basınç düşüşü olup olmadığını gözlemleyebilirsin.
Kullanım sıklığına bağlı olarak 1., 2., 3. ve 5. aşama filtreleri her 6–12 ayda bir, 4. aşamadaki RO membranını ise 2–5 yılda bir değiştirmen gerekir. Amazon’dan bir TDS ölçer alarak RO sisteminin verimliliğini veya değiştirme zamanını kolayca takip edebilirsin.
Filtreleri çıkarmak için özel bir filtre anahtarı bulunur, çünkü bazen çok sıkı olabilirler. (Google’da “water filter wrench” araması yaparak nasıl göründüğüne bakabilirsin.) Ben bazen anahtarı lastik tokmakla hafifçe vurarak gevşetiyorum.
Filtre hazneleri, zamanla yıpranan kauçuk o-ring contalarla sızdırmaz hale getirilmiştir. Bu nedenle birkaç yedek conta bulundurmak iyi bir fikirdir.
Ters ozmoz sistemleri neredeyse her şeyi filtreler, ancak sterilizasyon sağlamaz. Bu nedenle hortumlarda, tankta veya filtrelerde biyofilm oluşabilir. Ben RO membranını değiştirirken tüm filtreleri çıkarıp sistemi çamaşır suyuyla temizliyorum. Eğer biyofilm seni endişelendiriyorsa, 5. aşamadan musluğa giden hat arasına bir UV filtresi ekleyebilirsin.
Ayrıca, giriş basıncını artırmak ve RO su üretimini hızlandırmak için küçük bir elektrikli pompa da takabilirsin.
Son olarak, filtre değişim zamanlarını hatırlamak zor olduğundan, ben genellikle üzerine değişim tarihini yazdığım küçük etiketler yapıştırıyorum; biri RO membranı için, diğeri diğer filtreler için.
Bol şans!
Kimler yanıtlayabilir?
Bu gönderiye yanıt vermek için giriş yapmalısın.
Diğer Yanıtlar
Henüz yanıt yok.